Ένα τόσο δα ουράνιο τόξο δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα στο τροπικό δάσος. Καταβροχθίζει τα χρώματα δέντρων, ζώων, πουλιών. Παχύ παχύ ανεβαίνει στον ουρανό και όλα πίσω του τα αφήνει γκρίζα. Το λαίμαργο ουράνιο τόξο θα μάθει να μοιράζεται; Και πώς το δάσος θα πάρει πίσω τα υπέροχα χρώματά του;

Σε μια γυάλα στρογγυλή, ζούσε ένα ψάρι όμορφο πολύ! Είχε τα πάντα μες στη γυάλα μα ήταν μόνο, χωρίς ψάρια άλλα! «Θέλω κάποιον για να παίξω και να βγω στη λίμνη έξω. Πέφτω, βουλιάζω, τι θα κάνω; Νόμιζα πως ξέρω μπάνιο!»…