Ψηφιακή Αφήγηση

 

Ψηφιακή Αφήγηση

Η δημιουργία ψηφιακών αφηγηματικών παιχνιδιών απαιτεί πρωτίστως βασικές γνώσεις στο πλαίσιο της ψηφιακής αφήγησης, καθώς όπως αναφέρει ο Τραγαζίκης (2021), ο σχεδιασμός ψηφιακών παιχνιδιών σχετίζεται με την ψηφιακή αφήγηση. Οπότε θεωρούμε απαραίτητο να σας παρουσιάσουμε κάποια βασικά χαρακτηριστικά της, ώστε να είστε σε θέση να μπορείτε να δημιουργήσετε και εσείς μία δική σας ψηφιακή αφήγηση.

 

Το εκπαιδευτικό υλικό που χρειάζεται να μελετήσετε είναι ένα άρθρο συνεδρίου:

Ψώμος, Π. & Κορδάκη, Μ. (2016). Άμεσα και έμμεσα εκπαιδευτικά οφέλη των ψηφιακών αφηγήσεων. Στο T. A. Mikropoulos, N. Papachristos, A. Tsiara, P. Chalki (Eds.), Proceedings of the 10th Pan-Hellenic and International Conference “ICT in Education”, Ioannina: HAICTE. 23-25 September 2016,359-367. https://www.etpe.gr/wp-content/uploads/pdfs/etpe2419.pdf

 

 

 

Η ψηφιακή αφήγηση είναι μια νέα μορφή αφήγησης η οποία έχει εμπλουτιστεί με ψηφιακά μέσα και πλέον χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο στην εκπαίδευση, καθώς θεωρείται ως ένα αποτελεσματικό εργαλείο τόσο για τους μαθητές, όσο και τους εκπαιδευτικούς.Τα οφέλη που προκύπτουν με την αξιοποίησή της είναι πολλά, όπως η εμπλοκή των μαθητών, η ενίσχυση κινήτρων, η συνεργασία, η επικοινωνία, η ικανότητα επίλυσης προβλημάτων, η οργάνωση της γνώσης και η ανάπτυξη ψηφιακών δεξιοτήτων, κριτικής σκέψης, δημιουργικότητας και καινοτομίας. Επίσης αναδεικνύονται ταλέντα, βελτιώνεται η σχέση μεταξύ μαθητών και εκπαιδευτικών και οι μαθητές μπορεί να αποκτήσουν μια κριτική και δημιουργική θεώρηση του εαυτού τους. Τα οφέλη αυτά προκύπτουν είτε ο μαθητής συμμετέχει στη δημιουργία μιας ψηφιακής αφήγησης, είτε την παρακολουθεί. 

 

 

Σύμφωνα με το Κέντρο Ψηφιακής Αφήγησης (Center for Digital Storytelling, CDS), μια ψηφιακή αφήγηση πρέπει να έχει 7 βασικά στοιχεία.

Τα 7 στοιχεία της ψηφιακής αφήγησης είναι τα εξής:

1. Οπτική γωνία - το κεντρικό σημείο της ιστορίας πρέπει να παρουσιάζεται με ξεκάθαρο τρόπο στον ακροατή, όπως επίσης και η οπτική γωνία με την οποία παρουσιάζεται.

2. Ερώτηση κλειδί - η ψηφιακή αφήγηση πρέπει να περιέχει ερωτήσεις κλειδιά οι οποίες να προσελκύουν την προσοχή του ακροατή και θα απαντώνται είτε στο τέλος, είτε θα οδηγείται ο ακροατής στην απάντηση μέσω πληροφοριών που θα του δίνονται.

3. Συναισθηματικό περιεχόμενο - προκειμένου να παρακολουθεί ενεργά ο ακροατής, πρέπει να προκαλούνται συναισθήματα στον ακροατή όπως χαρά, λύπη, αγάπη, θυμός κλπ.

4. Το δώρο της φωνής του αφηγητή - τα λόγια που συνοδεύουν το οπτικό μέρος της ψηφιακής αφήγησης, καθώς και ο τόνος, η χροιά και και ο ρυθμός της φωνής του αφηγητή συμβάλουν σημαντικά στην αποτελεσματικότητα της αφήγησης.

5. Η δύναμη του ήχου - πρέπει να επλέγεται μουσική η οποία να ταιριάζει με το θέμα της αφήγησης και να συνοδεύει αρμονικά τον αφηγητή, με σκοπό την ενίσχυση των συναισθημάτων του ακροατή.

6. Οικονομία περιεχομένου - Πρέπει να υπάρχει ισορροπία μεταξύ ακουστικών και οπτικών στοιχείων. Προτείνεται να μην έχει μεγάλη διάρκεια ώστε να μην κουράσει τον ακροατή.

7. Ο ρυθμός εξέλιξης - είναι καθοριστικός ώστε η αφήγηση να ολοκληρωθεί με επιτυχία. Πχ, αν η ιστορία εξελίσσεται γρήγορα ίσως ο ακροατής δυσκολευτεί να την παρακολουθήσει, ή αν εξελίσσεται αργά, να κουραστεί και να χάσει το ενδιαφέρον του.

 

 

Επίσης, στο Κέντρο Ψηφιακής Αφήγησης αναφέρεται πως για να δημιουργήσει κάποιος ψηφιακή αφήγηση πρέπει να ακολουθήσει τα εξής βήματα:

  1. Έκφραση των δικών σας ιδεών 
  2. Έκφραση των δικών σας συναισθημάτων
  3. Εντοπισμός της στιγμής
  4. Οπτικοποίηση της ιστορίας σας
  5. Ενσωμάτωση ήχου στην ιστορία σας
  6. Συναρμολόγηση της ιστορίας
  7. Μοιραστείτε την ιστορία σας

 

 

Με βάση τα παραπάνω, σας προτείνουμε να παρακολουθήσετε ένα παράδειγμα ψηφιακής αφήγησης που δημιουργήσαμε για εσάς και κατόπιν να αναρτήσετε στο χώρο των σχολίων την άποψή σας. Σας κέντρισε το ενδιαφέρον; Πιστεύετε έχει τα 7 στοιχεία που αναλύσαμε;

 

 

Να σημειωθεί ότι στα ψηφιακά παιχνίδια συναντάμε ψηφιακές δομές, καθώς και επεισόδια ιστορίας, αλλά όχι σε ενιαία μορφή όπως σε μία ψηφιακή αφήγηση, λόγω της συνεχούς διάδρασης των παικτών (Μελιάδου & συν., 2011).

 

Βιβλιογραφικές αναφορές:

Μελιάδου, Ε., Νάκου, Α., Γκούσκος, Δ., & Μεϊμάρης, Μ. (2011). Ψηφιακή Αφήγηση, Μάθηση και Εκπαίδευση. Στο Α. Λιοναράκης (Επιμ.), 6ο Συνέδριο για την Ανοικτή & εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση ‘Εναλλακτικές Μορφές Εκπαίδευσης’, 6(Α), 615-627.   https://doi.org/10.12681/icodl.681

Storycenter. (n.d.). Digital Storytelling Cookbook. https://www.storycenter.org/cookbook

Τραγαζίκης, Π. (2021). Αφηγηματικά και λειτουργικά μοτίβα και συμμετοχικός σχεδιασμός ψηφιακών παιχνιδιών για την αειφορική διαχείριση δημόσιου χώρου [Διδακτορική Διατριβή]. ΕΚΠΑ. http://dx.doi.org/10.12681/eadd/49144

 

Leave a Reply