Για κάποιους εκπαιδευτικούς τα ηλεκτρονικά παιχνίδια θεωρούνται ως αποδεκτά, αποτελεσματικά μαθησιακά εργαλεία ενώ για άλλους παραμένουν ακόμα ‘εξειδικευμένα προϊόντα’ των οποίων η χρήση καθίσταται μια επίπονη και χρονοβόρα διαδικασία που απαιτεί υψηλού βαθμού τεχνολογική εξοικείωση και ρίσκο ως προς τα αποτελέσματα που επιφέρει.
Για τους εκπαιδευτικούς όμως αυτούς που αντιλαμβάνονται τα ψηφιακά παιχνίδια ως πιθανά τεχνολογικά εργαλεία που οδηγούν στην ενθάρρυνση της μάθησης και στην ανάπτυξη δεξιοτήτων και ικανοτήτων κρίνεται αναγκαία η υιοθέτηση ενός κοινού πλαισίου κατανόησης των ποιοτικών χαρακτηριστικών κάθε παιχνιδιού που με σαφή και ευκόλως εννοούμενο τρόπο ανταποκρίνεται στις ανάγκες τόσο των μαθητών όσο και του κάθε γνωστικού αντικειμένου.
Με βάση ένα τέτοιο πλαίσιο θα δύναται ο κάθε τεχνολογικά εγγράμματος εκπαιδευτικός να αποφασίσει ποιο λογισμικό να χρησιμοποιήσει και με ποιο τρόπο (D.Squires & J. Preece, 1999).
Μοντέλα αξιολόγησης εκπαιδευτικού λογισμικού
Στις πιο διαδεδομένες μορφές αξιολογικών μοντέλων κατατάσσονται :
- το μοντέλο της συνολικής/ ολιστικής μεθόδου και
- το μοντέλο της αναλυτικής μεθόδου (Dondi & Moretti, 2007: 508-9).
Κατά το πρώτο, ο ερευνητής- εκπαιδευτικός καλείται να αξιολογήσει όλα τα χαρακτηριστικά του λογισμικού ή ψηφιακού μέσου μαζί. Βασικό μειονέκτημα της μεθόδου αυτής, όμως, είναι ότι υποκρύπτει μεγάλου βαθμού ανακρίβεια λόγω υποκειμενικότητας του τρόπου αξιολόγησης.
Η δεύτερη κατά σειρά, μορφή αξιολόγησης είναι η αναλυτική, κατά την οποία ο ερευνητής/ εκπαιδευτικός κάνει ανάλυση κάθε στοιχείου του λογισμικού/ παιχνιδιού ξεχωριστά, τα οποία στοιχεία τελικώς κρίνονται σε συγκεντρωτικό επίπεδο.
Κοινό χαρακτηριστικό και των δύο προτεινόμενων μοντέλων, πάντως, αποτελεί η χρήση μιας ταξινόμησης/ κατηγοριοποίησης του λογισμικού με τη χρήση κατάλληλων εργαλείων αξιολόγησης που συχνά αναφέρονται με τον όρο ‘κριτήρια κατηγοριών’ ή ‘ερωτήματα λίστας’ αξιολόγησης των ποιοτικών χαρακτηριστικών ενός λογισμικού- παιχνιδιού (checklist criteria).
Το προτεινόμενο μοντέλο ποιοτικής αξιολόγησης ενός ψηφιακού παιχνιδιού για τη διδασκαλία ενός διδακτικού αντικειμένου
Με βάση, επομένως αυτές τις διαπιστώσεις χωρίσαμε το μοντέλο ποιοτικής αξιολόγησης σε τρεις άξονες:
1ος άξονας: «Παιδαγωγική Μέθοδος Ένταξης του ψηφιακού παιχνιδιού»
Στον άξονα αυτό περιλαμβάνονται οι μαθησιακές ανάγκες των παικτών/μαθητών, οι γλωσσικές θεωρίες προσέγγισης του διδακτικού αντικειμένου, εστιάζοντας
περισσότερο στα παιδαγωγικά οφέλη για το μαθητή και στο ρόλο του εκπαιδευτικού και τέλος οι διδακτικοί σκοποί και επιμέρους στόχοι του διδακτικού αντικειμένου.
2ος άξονας: «Κριτήρια περιεχομένου του ψηφιακού παιχνιδιού»
Στο σημείο αυτό εξετάζεται ο τρόπος με τον οποίο είναι οργανωμένες οι πληροφορίες του παιχνιδιού, καθώς και το είδος του περιεχομένου αυτών των πληροφοριών.
3ος άξονας: «Τεχνικά κριτήρια του ψηφιακού παιχνιδιού»
Ο τελευταίος άξονας πραγματεύεται τα τεχνικά χαρακτηριστικά του παιχνιδιού και ειδικότερα τις προϋποθέσεις σύνδεσης και χρήσης του, τον τρόπο που είναι
οργανωμένη η διεπιφάνεια του χρήστη, το αν προσφέρει ένα ασφαλές περιβάλλον για τους μαθητές/χρήστες και τέλος το βαθμό διαφάνειας του εκάστοτε παιχνιδιού.
Views: 0