Λατινικά  Ενότητα 1

Ο Εξόριστος Ποιητής

 

Μετάφραση σε αντιστοίχιση

 

Ovidius poeta exulat in terra Pontica.

Scriptitat epistulas Romam.

Epistulae sunt plenae querelarum.

Romam desiderat

et deplorat adversam fortunam.

Narrat de barbaris incolis

et de gelida terra.

Curae et miseriae poetam excruciant.

Epistulis repugnat contra iniuriam.

Musa est unica amica poetae.

Ο Οβίδιος ο ποιητής είναι εξόριστος στη γη του Πόντου.

Γράφει συχνά επιστολές στη Ρώμη.

Οι επιστολές (του) είναι γεμάτες παράπονα.

Επιθυμεί τη Ρώμη

και θρηνεί για την αντίξοη τύχη (του).

Αφηγείται για τους βάρβαρους κατοίκους

και για την παγωμένη χώρα.

Οι έγνοιες και οι δυστυχίες βασανίζουν τον ποιητή.

Με τις επιστολές (του) αντιστέκεται στην αδικία.

 

Η Μούσα είναι η μοναδική φίλη του ποιητή.

Γλωσσικά – Γραμματικά σχόλια

Ovidius: ονομαστική ενικ. του ουσ. Ovidius, Ovidii / Ovidi (αρσ. β΄ κλ.) = ο Οβίδιος. [Κλητική ενικ.: Ovidi.]

poeta: ονομαστική ενικ. του ουσ. poeta, poetae (αρσ. α΄ κλ.) = ο ποιητής.

in: πρόθεση (+ αφαιρετική) = σε.

terra: αφαιρετική ενικ. του ουσ. terra, terrae (θηλ. α΄ κλ.) = η γη, η χώρα.

Pontica: αφαιρετική ενικ., θηλ. γένους, του επιθ. της β΄ κλ. Ponticus, –a, –um = Ποντικός, του Εύξεινου Πόντου.

exulat: γ΄ ενικ. οριστικής ενεστώτα ενεργ. φων. του ρήμ. exulo, exulavi, exulatum, exulare (1) = είμαι εξόριστος.

epistulas: αιτιατική πληθ. του ουσ. epistula, epistulae (θηλ. α΄ κλ.) = η επιστολή.

Romam: αιτιατική ενικ. του ουσ. Roma, Romae (θηλ. α΄ κλ.) = η Ρώμη. [Δεν έχει πληθ. αριθμό.]

scriptitat: γ΄ ενικ. οριστικής ενεστώτα ενεργ. φων. του ρήμ. scriptito, scriptitavi, scriptitatum, scriptitare (1) = γράφω συχνά.

epistulae: ονομαστική πληθ. του ουσ. epistula, epistulae (θηλ. α΄ κλ.) = η επιστολή.

plenae: ονομαστική πληθ., θηλ. γένους, του επιθ. της β΄ κλ. plenus, –a, –um = γεμάτος.

querelarum: γενική πληθ. του ουσ. querela, querelae (θηλ. α΄ κλ.) = το παράπονο.

sunt: γ΄ πληθ. οριστικής ενεστώτα του ρήμ. sum, fui, –, esse = είμαι.

Romam: αιτιατική ενικ. του ουσ. Roma, Romae (θηλ. α΄ κλ.) = η Ρώμη. [Δεν έχει πληθ. αριθμό.]

desiderat: γ΄ ενικ. οριστικής ενεστώτα ενεργ. φων. του ρήμ. desidero, desideravi, desideratum, desiderare (1) = επιθυμώ, ποθώ.

et: συμπλεκτικός (παρατακτικός) σύνδεσμος = και.

fortunam: αιτιατική ενικ. του ουσ. fortuna, fortunae (θηλ. α΄ κλ.) = η τύχη.

adversam: αιτιατική ενικ., θηλ. γένους, του επιθ. της β΄ κλ. adversus, –a, –um =αντίξοος, ενάντιος.

deplorat: γ΄ ενικ. οριστικής ενεστώτα ενεργ. φων. του ρήμ. deploro, deploravi, deploratum, deplorare (1) = θρηνώ.

narrat: γ΄ ενικ. οριστικής ενεστώτα ενεργ. φων. του ρήμ. narro, narravi, narratum, narrare (1) = διηγούμαι.

de: πρόθεση (+ αφαιρετική) = για, σχετικά με.

incolis: αφαιρετική πληθ. του ουσ. incola, incolae (αρσ. και θηλ. α΄ κλ.) = ο, η κάτοικος.

barbaris: αφαιρετική πληθ., αρσ. (ή και θηλ.) γένους, του επιθ. της β΄ κλ. barbarus, –a, –um = βάρβαρος.

de: πρόθεση (+ αφαιρετική) = για, σχετικά με.

terra: αφαιρετική ενικ. του ουσ. terra, terrae (θηλ. α΄ κλ.) = η γη, η χώρα.

gelida: αφαιρετική ενικ., θηλ. γένους, του επιθ. της β΄ κλ. gelidus, –a, –um = παγωμένος.

pοetam: αιτιατική ενικ. του ουσ. poeta, poetae (αρσ. α΄ κλ.) = ο ποιητής.

curae: ονομαστική πληθ. του ουσ. cura, curae (θηλ. α΄ κλ.) = η έγνοια.

et: συμπλεκτικός (παρατακτικός) σύνδεσμος = και.

miseriae: ονομαστική πληθ. του ουσ. miseria, miseriae (θηλ. α΄ κλ.) = η δυστυχία.

excruciant: γ΄ πληθ. οριστικής ενεστώτα ενεργ. φων. του ρήμ. excrucio, excruciavi, excruciatum, excruciare (1) = βασανίζω.

epistulis: αφαιρετική πληθ. του ουσ. epistula, epistulae (θηλ. α΄ κλ.) = η επιστολή.

contra: πρόθεση (+ αιτιατική) = ενάντια σε.

iniuriam: αιτιατική ενικ. του ουσ. iniuria, iniuriae (θηλ. α΄ κλ.) = η αδικία.

repugnat: γ΄ ενικ. οριστικής ενεστώτα ενεργ. φων. του ρήμ. repugno, repugnavi, repugnatum, repugnare (1) = μάχομαι.

Musa: ονομαστική ενικ. του ουσ. Musa, Musae (θηλ. α΄ κλ.) = η Μούσα.

est: γ΄ ενικ. οριστικής ενεστώτα του ρήμ. sum, fui, –, esse = είμαι.

unica: ονομαστική ενικ., θηλ. γένους, του επιθ. της β΄ κλ. unicus, –a, –um = μοναδικός.

Συγκεντρωτική Παρουσίαση Γραμματικών Τύπων

Ουσιαστικά 

A΄ κλίση

Αρσενικά

incola,-ae

poeta,-ae

Θηλυκά

amica,-ae

cura,-ae

epistula,-ae

fortuna, –ae

iniuria, –ae

miseria, –ae

Musa, –ae

querela, –ae

Roma,-ae (δεν έχει πληθυντικό)

terra,-ae

Β΄ κλίση

Αρσενικά

Ovidius, -ii,- (i)

Παραθετικά Επιθέτων 

Β΄Κλίση

Θετικός 

adversus, -a, -um

barbarus, -a, -um

gelidus, -a, -um

plenus, -a, -um

Ponticus, -a, -um

unicus, -a, -um

Συγκριτικός

adversior, -ior, -ius

barbarior, -ior, -ius

gelidior, -ior, -ius

plenior, -ior, -ius

Υπερθετικός

adversissimus, -a, -um

barbarissimus, -a, -um

gelidissimus, -a, -um

plenissimus, -a, -um

Αρχικοί Χρόνοι Ρημάτων

ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ	ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ	ΣΟΥΠΙΝΟ	ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ
sum	fui		esse
Α’ ΣΥΖΥΓΙΑ
deploro	deploravi	deploratum	deplorare
desidero	desideravi	desideratum	desiderare
excrucio	excruciavi	excruciatum	excruciare
ex(s)ulo	ex(s)ulavi	ex(s)ulatum	ex(s)ulare
narro	narravi	narratum	narrare
repugno	repugnavi	repugnatum	repugnare
scriptito	scriptitavi	scriptitatum	scriptitare

Συντακτική Ανάλυση

1. Ovidius poeta in terra Pontica exulat. Κύρια πρόταση

exulat: ρήμα, Ovidius: υποκείμενο, poeta: παράθεση στο Ovidius, in terra: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός του τόπου που δηλώνει στάση στο exulat, Pontica: επιθετικός προσδιορισμός στο terra.

1. Epistulas Romam scriptitat. Κύρια πρόταση

scriptitat: ρήμα, Ovidius: (ενν.) υποκείμενο, Epistulas: αντικείμενο, Romam: αιτιατική της κατεύθυνσης στο scriptitat.

1. Epistulae plenae querelarum sunt. Κύρια πρόταση

sunt: ρήμα, Epistulae: υποκείμενο, plenae: κατηγορούμενο στο Epistulae μέσω του sunt, querelarum: γενική ως συμπλήρωμα (αντικειμενική) στο plenae.

1. Romam desiderat. Κύρια πρόταση

desiderat: ρήμα, Ovidius: (ενν.) υποκείμενο, Romam: αντικείμενο.

1. fortunam adversam deplorat. Κύρια πρόταση

deplorat: ρήμα, Ovidius: (ενν.) υποκείμενο, fortunam: αντικείμενο, adversam: επιθετικός προσδιορισμός στο fortunam.

1. Narrat de incolis barbaris et de terra gelida. Κύρια πρόταση

Narrat: ρήμα, Ovidius: (ενν.) υποκείμενο, de incolis, de terra: εμπρόθετοι επιρρηματικοί προσδιορισμοί της αναφοράς στο Narrat, barbaris: επιθετικός προσδιορισμός στο incolis, gelida: επιθετικός προσδιορισμός στο terra.

1. Poetam curae et miseriae excruciant. Κύρια πρόταση

excruciant: ρήμα, curae, miseriae: υποκείμενα, Poetam: αντικείμενο.

1. Epistulis contra iniuriam repugnat. Κύρια πρόταση

repugnat: ρήμα, Ovidius: (ενν.) υποκείμενο, contra iniuriam: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός της εναντίωσης στο repugnat, Epistulis: αφαιρετική του μέσου στο repugnat.

1. Musa est unica amica poetae. Κύρια πρόταση

est: ρήμα, Musa: υποκείμενο, amica: κατηγορούμενο στο Musa μέσω του est, unica: επιθετικός προσδιορισμός στο amica, poetae: γενική κτητική στο amica.