Η βιοποικιλότητα χαρακτηρίζει τη χώρα μας, καθώς λόγω της γεωγραφικής της θέσης από τη μια, και της ποικιλομορφίας της από την άλλη, διαθέτει δεκάδες ενδημικά είδη φυτών και ζώων. Οι ορεινοί όγκοι της ηπειρωτικής χώρας, τα εκατοντάδες νησιά, οι υγρότοποι, τα δάση και οι ελαιώνες, δημιουργούν οικοτόπους χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση, που προστατεύονται από τη νομοθεσία και τις διεθνείς συμβάσεις, στις οποίες συμμετέχει η Ελλάδα.
Εντούτοις, η ασφαλής διαμονή και συνύπαρξη διαφορετικών ειδών άγριων ζώων είναι υπό απειλή στη χώρα μας εξαιτίας διαφόρων παραγόντων, με αποτέλεσμα κάποια είδη ζώων να απειλούνται με εξαφάνιση. Κύριος παράγοντας απειλής, είναι βέβαια η ανθρώπινη δραστηριότητα. Περιβαλλοντικές οργανώσεις όπως το WWF Hellas, η Καλλιστώ και ο Αρκτούρος έχουν στοιχειοθετήσει ποια είναι τα δέκα είδη ζώων που απειλούνται με εξαφάνιση στην Ελλάδα.
Η καφέ αρκούδα (Ursus arctos) στην Ελλάδα κατοικεί κυρίως στην Πίνδο και τη Ροδόπη και κύρια απειλή για τους οικοτόπους της είναι τα ανθρώπινα έργα – πρωτίστως, η διάνοιξη δρόμων, η ανεξέλεγκτη υλοτομία ή ακόμα και οι πυρκαγιές.
Ο γκρίζος λύκος (Canis lupus) στην Ελλάδα ζει στην ηπειρωτική χώρα, βόρεια της Βοιωτίας. Μπορεί να φτάσει το 1,5 μέτρο σε μήκος και τα 40 κιλά σε βάρος. Η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος του λύκου, έχει ως αποτέλεσμα να εμφανίζεται κοντά σε ανθρώπινους οικισμούς, να θεωρείται απειλή και να εξολοθρεύεται.
Το τσακάλι (Canis aureus) είναι ένα μεσαίου μεγέθους θηλαστικό ζώο, που τρέφεται κυρίως με φυτά, φρούτα ή με νεκρά ζώα. Στην Ελλάδα ζει στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, στην Πελοπόννησο, στη Χαλκιδική, στη Φωκίδα και στη Σάμο, κατά κύριο λόγο. Εκτός από την καταστροφή των περιοχών που ζει από τον άνθρωπο, η θνησιμότητά του οφείλεται ιδιαίτερα και στο κυνήγι του.
Ο Ευρασιατικός λύγκας (Lynx lynx) είναι ένα σαρκοφάγο αιλουροειδές που μπορεί να βρεθεί στα σύνορα της Ελλάδας με την Αλβανία, τη Βουλγαρία και τη Βόρεια Μακεδονία. Η λαθροθηρία, το πυκνό δασικό οδικό δίκτυο και οι απαλλοτριώσεις στα δάση είναι μερικοί από τους πιο σημαντικούς ανθρώπινους παράγοντες που κατέστησαν τον λύγκα ως είδος υπό εξαφάνιση.
Ο μαυρόγυπας (Aegypius monachus) είναι ένα μεγάλο πτηνό που στην Ελλάδα ζει μόνο στον Έβρο. Πρόκειται για ένα παγκοσμίως απειλούμενο με εξαφάνιση είδος.
Το αγριόγιδο (Rupicapra rupicapra balcanica) είναι χορτοφάγο θηλαστικό απειλούμενο στην Ελλάδα αλλά και γενικώς στα Βαλκάνια. Στην Ελλάδα, ζει κυρίως στην Πίνδο, τη Ροδόπη, τη Στερεά Ελλάδα και τον Όλυμπο.
Το κόκκινο ελάφι (Cervus elaphus) ζει πλέον μόνο στην Πάρνηθα, στην Ήπειρο και τη Ροδόπη. Είναι το μεγαλύτερο φυτοφάγο θηλαστικό της Ελλάδας και κινδυνεύει ιδιαίτερα από το παράνομο κυνήγι και την καταστροφή των οικοτόπων του.
Η βίδρα (Lutra lutra) συναντάται στη Στερεά Ελλάδα στην Κέρκυρα και στην Εύβοια. Κατοικεί σε όχθες ποταμών και λιμνών, αρκεί να είναι πολύ καθαρά τα νερά – γεγονός που σημαίνει πως η ρύπανση των υδάτων απειλεί την ύπαρξή της.
Η μεσογειακή φώκια Monachus monachus ζει και αναπαράγεται στα ελληνικά νερά, σχεδόν σε όλη την παράκτια και νησιωτική Ελλάδα. Η υπεραλίευση που έχει ως αποτέλεσμα τη λιγότερη διαθέσιμη τροφή της ή την παγίδευσή της σε δίχτυα, απειλούν την ύπαρξή της.
Τέλος, τα δελφίνια και γενικά τα κητώδη που ζουν στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν σοβαρούς κινδύνους τόσο εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας (υπεραλίευση, ηχορύπανση), όσο και της κλιματικής αλλαγής που ανεβάζει τη θερμοκρασία των νερών.