Ιστορία

Σκοπός του Ιστολογίου

Ο σκοπός του συγκεκριμένου ιστολογίου είναι να παρέχει μια διασκεδαστική, εκπαιδευτική και ενδιαφέρουσα πλατφόρμα για τους μαθητές της Γ' Δημοτικού, εστιάζοντας ιδιαίτερα στο κεφάλαιο των άθλων του Ηρακλή. 

• Παρέχει κίνητρα για την ενδιαφέρουσα μελέτη της ιστορίας των άθλων του Ηρακλή, τονώνοντας το ενδιαφέρον των μαθητών για το μάθημα της ιστορίας.
• Προσφέρει διαδραστικό περιεχόμενο, όπως παιχνίδια, εικονογραφημένα υλικά που εμπλέκουν τους μαθητές και τους καθιστούν ενεργούς συμμετέχοντες στην μάθηση.
• Παρέχει πληροφορίες για την ιστορία των άθλων του Ηρακλή, ενισχύοντας την παιδαγωγική αξία του περιεχομένου και συμβάλλοντας στην εκπαίδευση των μαθητών.          

 Συνολικά, το ιστολόγιο παρέχει ένα ευχάριστο και εκπαιδευτικό περιβάλλον που ενισχύει το ενδιαφέρον των μαθητών για την ιστορία της Γ' Δημοτικού, ενισχύοντας παράλληλα τις παιδαγωγικές τους δεξιότητες και την κριτική σκέψη.                                                                                                                         

Οι 12 ΆΘΛΟΙ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ

 

 

ΟΙ 12 ΆΘΛΟΙ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΉ 

Στην ελληνική μυθολογία, ο Ηρακλής (ή Ήρακλης, αγγλική μορφή: Heracles) ήταν ένας ηρωικός χαρακτήρας και ένας από τους πιο γνωστούς ήρωες της αρχαίας Ελληνικής μυθολογίας. Ήταν γιος του Δία και της Αλκμήνης, που ήταν η γυναίκα του βασιλιά Αμφιτρύωνα. Οι "12 Άθλοι του Ηρακλή" αναφέρονται στα 12 κατορθώματα  που πραγματοποίησε ο ηρωικός Ηρακλής στην ελληνική μυθολογία. Οι άθλοι αυτοί, γνωστοί και ως  "Δωδεκάθλος Πορεία του Ηρακλή," εκτελέστηκαν υπό την επιβολή του θείου του βασιλιά Ευρυσθέα.

Ως πρώτο άθλο ο Ηρακλής είχε να αντιμετωπίσει το λιοντάρι της Νεμέας.Η Νεμέα ήταν μια πόλη στην αρχαία Ελλάδα, γνωστή για τους αγώνες της στους οποίους οι ήρωες αντιμετώπιζαν κινδύνους και προκλήσεις. Ένας από αυτούς τους αγώνες ήταν ο άθλος του λιονταριού της Νεμέας. Σύμφωνα με τον μύθο, το δέρμα του λιονταριού της Νεμέας ήταν τόσο ανθεκτικό που ακόμα και τα σιδερένια βέλη δεν μπορούσαν να το διαπεράσουν. Το θηρίο είχε εγκατασταθεί σε μια σπηλιά με δύο εισόδους, που βρισκόταν στην πλαγιά ενός βουνού στη Νεμέα. Καθημερινά, κατέβαινε από τον υψηλό του καταφύγιο στην πεδιάδα, δημιουργώντας τρόμο και καταστροφή. Το άγριο θηρίο κατασπάραζε ζώα και ανθρώπους, ενώ οι κάτοικοι της περιοχής ζούσαν σε συνεχή φόβο και απόγνωση.

Ο Ηρακλής, κατευθυνόμενος προς τη Νεμέα, πέρασε από το ιερό δάσος της πόλης και αποφάσισε να χρησιμοποιήσει μια αγριελιά για να φτιάξει ένα δυνατό ρόπαλο. Στη συνέχεια, τοποθετήθηκε κοντά στη φωλιά του λιονταριού και όταν εκείνο εμφανίστηκε, το χτύπησε με τα βέλη του. Παρόλο που τα βέλη έπεσαν χωρίς να το πληγώσουν, το λιοντάρι επιτέθηκε στον Ηρακλή. Αυτός, χρησιμοποιώντας το ρόπαλο που είχε φτιάξει, το χτύπησε και το έστειλε πίσω στη φωλιά του, προκαλώντας του πόνο. Στη συνέχεια, ο Ηρακλής συγκέντρωσε μεγάλες πέτρες και κλείνοντας τη μια είσοδο της φωλιάς, εισέβαλε από την άλλη. Η μάχη ανάμεσα στον ήρωα και το λιοντάρι ήταν επική, προκαλώντας κραδασμούς σε όλο το βουνό. Μετά από μια μάχη διάρκειας μίας ώρας, ο Ηρακλής κατάφερε να νικήσει το θηρίο, πνίγοντας το με τα δυνατά του χέρια. Ακολούθως, πήρε το δέρμα του λιονταριού ως σύμβολο της νίκης του.

Ο δεύτερος άθλος του Ηρακλή ήταν Η Λερναία Ύδρα. Η Λερναία Ύδρα ήταν ένα νερόφιδο με τεράστιο σώμα και εννέα κεφάλια. που τα στόματα του εκτοξεύονταν φωτιά που κατέστρεφε φυτά, ζώα και ακόμα και ανθρώπους και κατοικούσε στη λίμνη Λέρνη της Πελοποννήσου. Οι κάτοικοι της περιοχής ζούσαν σε απελπισία, καθώς κανείς δεν τολμούσε να πλησιάσει τη λίμνη.

Ο Ηρακλής αναχώρησε για τη λίμνη Λέρνη, συνοδευόμενος από τον ανιψιό του, τον Ιόλαο. Κατάφεραν να βγάλουν τη Λερναία Ύδρα από τη φωλιά της και να την αντιμετωπίσουν. Με ένα δρεπάνι, ο Ηρακλής άρχισε να κόβει τα κεφάλια της. Ωστόσο, κάθε φορά που έκοβε ένα κεφάλι, έβγαιναν δύο νέα στη θέση του. Σε μια προσπάθεια να σταματήσει αυτήν την αναγέννηση, κάλεσε τον Ιόλαο να βοηθήσει . Ο Ιόλαος, με ένα δαυλό, έκαιγε τις πληγές αμέσως μετά το κόψιμο των κεφαλιών. Με αυτόν τον τρόπο, οι νέες κεφαλές σταμάτησαν να φυτρώνουν. Ωστόσο, το μεσαίο κεφάλι της Λερναίας Ύδρας ήταν αθάνατο. Επειδή το αθάνατο κεφάλι δημιουργούσε το πρόβλημα, ο Ηρακλής το έκοψε και το έθαψε βαθιά στο έδαφος. Στη συνέχεια, έβαλε μια τεράστια πέτρα πάνω του. Έπειτα, βούτηξε τα βέλη του στο δηλητηριασμένο σώμα της Ύδρας, καθιστώντας τα θανατηφόρα.

Για τον τρίτο του άθλο ο  Ηρακλής βρέθηκε στο βουνό Ερύμανθο της Πελοποννήσου για να αντιμετωπίσει το φοβερό αγριογούρουνο που προκαλούσε μεγάλες καταστροφές και σκότωνε ζώα και ανθρώπους. Ο Ηρακλής, με τον ανιψιό του Ιόλαο συνοδό, ξεκίνησε ένα ανελέητο κυνήγι που διήρκεσε πολλές ημέρες. Κατά το τέλος του αναρίθμητου αγώνα, το αγριογούρουνο εξαντλήθηκε από την κούραση. Εκείνη τη στιγμή ο Ηρακλής κατάφερε να το πιάσει, το έδεσε και το σήκωσε στους ώμους του. Δεν το το σκότωνε, αλλά το άφησε ζωντανό. Φέρνοντας το ζωντανό αγριογούρουνο στις Μυκήνες, ο Ηρακλής το παρουσίασε στον Ευρυσθέα

 

Τέταρτος άθλος του ήταν  να φέρει ζωντανό το θαυμαστό ελάφι της Άρτεμης. Ο Ηρακλής, αφοσιωμένος στην αποστολή του, κυνηγά το ελάφι για έναν ολόκληρο χρόνο. Όπως αναφέρεται, το ελάφι είχε χρυσά κέρατα, χάλκινες οπλές, και ήταν ανίκητο στο τρέξιμο. Παρ'όλες τις προσπάθειες του Ηρακλή, δεν κατάφερνε να το πιάσει. Τελικά καταφέρνει να το τραυματίσει ελαφρώς στο πόδι καθώς διασχίζει τον ποταμό Λάδωνα. Αντί να σκοτώσει το ελάφι, όπως  τον διέταξε ο Ευρυσθέας, ο Ηρακλής το αφήνει ελεύθερο, τηρώντας έτσι τον όρκο που είχε δώσει στη θεά Άρτεμη.

'Έπειτα ο Ηρακλής καλείται να φέρει εις πέρας τον πέμπτο άθλο του, ο οποίος ήταν, οι φονικές Στυμφαλίδες Όρνιθες.Οι Στυμφαλίδες ήταν μεγάλα πουλιά με σιδερένια ράμφη που τρέφονταν με ανθρώπινο κρέας. Όταν ο Ηρακλής φτάνει στη λίμνη, χρησιμοποιεί τα χάλκινα κρόταλα που του είχε δώσει η Αθηνά. Τον ήχο των κροτάλων, σε συνδυασμό με την εξαιρετική του δύναμη, ωθεί τα πουλιά να πετάξουν από τα καλάμια της λίμνης, όπου κρυβόντουσαν. Ο Ηρακλής, χρησιμοποιώντας τα βέλη του, καταφέρνει να σκοτώσει πολλά. Τα επικίνδυνα πλάσματα που γλίτωσαν εξαφανίστηκαν.

Έπειτα ο Ηρακλής καλείται να καθαρίσει τους στάβλους του βασιλιά Αυγεία σε μόνο μια μέρα ως έκτο άθλο. Ο Αυγείας, που ζούσε στην Ήλιδα, είχε πλούσια κοπάδια που τα είχε κληρονομήσει από τον πατέρα του, τον Ήλιο. Οι στάβλοι ήταν γεμάτοι από κοπριές, και οι βοσκοί του δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τον όγκο της δουλειάς. Ο Ηρακλής, προκειμένου να επιτύχει το έργο του, χρησιμοποιήσε  την ευφυΐα και τη δύναμή του. Δημιούργησε δύο βαθιά χαντάκια που διαπερνούσαν τους στάβλους και έφταναν έως τους ποταμούς Αλφειό και Πηνειό. Στη συνέχεια,  τα ορμητικά νερά μπήκαν  μέσα στα χαντάκια. Τα νερά, ξέπλυναν τους στάβλους. Έτσι, με αυτόν τον εφευρετικό τρόπο, ο Ηρακλής καθάρισε τον απαιτητικό άθλο σε μόνο μία ημέρα.

Στη συνέχεια ο έβδομος άθλος του Ηρακλή ήταν ο Ταύρος της Κρήτης ο γνωστός  Μινώταυρος. Ο Ευρυσθέας, ζήτησε από τον Ηρακλή  να φέρει ζωντανό τον ταύρο που βρισκόταν στην Κρήτη. Ο Ηρακλής, με την άδεια του βασιλιά Μίνωα, ξεκίνησε το κυνήγι και αν και το έργο ήταν δύσκολο, κατάφερε να στριμώξει τον ταύρο.Με επιδεξιότητα και με ένα δίχτυ κατάφερε να τον αρπάξει  από τα κέρατα, και να τον δέσει. Στη συνέχεια, με τον ταύρο δεμένο πάνω του, διέσχισε το Αιγαίο, κατέφθασε στον Αργολικό κάμπο, και τον μετέφερε στις Μυκήνες.

Ο Ευρυσθέας για όγδοο άθλο ανέθεσε στον Ηρακλή τον αιχμαλωτισμό των ανθρωποφάγων αλόγων του Διομήδη. Ο Ηρακλής, συνοδευόμενος από συντρόφους, επισκέφθηκε τη Θράκη και κατόρθωσε να εξουδετερώσει τους υπηρέτες του Διομήδη και να αιχμαλωτίσει τα άλογα. Στη συνέχεια, ο Ηρακλής έσυρε το Διομήδη στη λίμνη  τον έριξε στα ανθρωποφάγα άλογα, τα οποία τον καταβρόχθισαν.Τέλος, ο Ηρακλής παρέδωσε τα άλογα στον Ευρυσθέα, ο οποίος τα ελευθέρωσε, αφού πρώτα τα αφιέρωσε στην Ήρα.

Ο Ηρακλής, μετά την συνάντησή του με τον θείο του στο παλάτι, βρέθηκε αντιμέτωπος με μια ακόμα πρόκληση. Η αποστολή του ήταν να βρει την Ιππολύτη, μια διάσημη αμαζόνα, και να αποσπάσει από εκείνη τη ζώνη που της είχε χαρίσει ο θεός του πολέμου, Άρης. Έτσι λοιπόν ξεκινάει για τον ήρωα ο ένατος στη σειρά άθλος ο οποίος είναι η ζώνη της Ιππολύτης. Ο Ηρακλής, αφού αφήνει πίσω την Τίρυνθα, φτάνει στο παλάτι των Αμαζόνων. Εκεί, συναντά την Ιππολύτη και ξεκινά έναν διάλογο, εξηγώντας την αποστολή του και την ανάγκη να πάρει τη ζώνη. Ωστόσο, μια από τις Αμαζόνες, που αποδεικνύεται ότι είναι η ίδια η Ήρα, αμφισβητεί την ευκολία με την οποία η Ιππολύτη πρόκειται να παραδώσει τη ζώνη. Αυτή η αμφισβήτηση οδηγεί σε ένταση και αντιπαράθεση, με τις Αμαζόνες να ετοιμάζονται για μάχη. Η μάχη που ακολούθησε ήταν σκληρή, με τον Ηρακλή και τους συντρόφους του να πολεμούν εναντίον των Αμαζόνων. Παρά τις δυσκολίες, το σύνολο των ήρωων κατάφερε να υπερισχύσει. Η Ιππολύτη, τελικά, αναγκάστηκε να παραδώσει τη ζώνη της στον Ηρακλή.

Ο Ηρακλής αναλαμβάνει έναν ακόμα άθλο, ο οποίος ήταν  να φέρει στην Τίρυνθα το ξακουστό κοπάδι κόκκινων βοδιών του Γηρυόνη. Για να φτάσει, πέρασε από πολλές χώρες. Καθώς φτάνει επιτέλους στη χώρα του Γηρυόνη, ο Ηρακλής αντιμετωπίζει τον πιστό βοσκό Ευρυτίωνα και τον τρομακτικό σκύλο με δύο κεφάλια, τον Όρθο. Με το ρόπαλο του, ο Ηρακλής καταφέρνει να σκοτώσει τον Όρθο και τον Ευρυτίωνα. Τέλος, αντιμετωπίζει τον ίδιο τον Γηρυόνη, ένα τρομερό τέρας με τρία κεφάλια. Χρησιμοποιώντας το τόξο με δηλητηριασμένα βέλη, ο Ηρακλής καταφέρνει να σκοτώσει όλα τα κορμιά του τέρατος. Εγκαθιστά στήλες, τις Ηράκλειες, στην Ευρώπη και τη Λιβύη για να σηματοδοτήσει την επιτυχημένη του πορεία. Με τον τρόπο αυτό ολοκληρώνει και τον δέκατο στη σειρά άθλο.

Δύο τελευταίοι άθλοι έμειναν ακόμα στον ήρωα για να ολοκληρώσει την αποστολή του. Ο Ευρυσθέας, πεπεισμένος ότι ο Ηρακλής δεν θα επιβίωνε από το ενδέκατο άθλο, τον έστειλε στον Άδη με αποστολή να φέρει ζωντανό τον φοβερό σκύλο Κέρβερο. Αυτός ο τεράστιος σκύλος με τρία κεφάλια και ουρά με κεφάλι φιδιού ήταν ο φύλακας της εισόδου στον Άδη και αποτελούσε αδύνατο έργο για κάποιον θνητό να τον αντιμετωπίσει.Ο Ηρακλής, με την άδεια του Πλούτωνα και της Περσεφόνης, αντιμετωπίζει και νικά τον Κέρβερο, τον δένει και τον φέρνει στην Ελλάδα. Όταν ο Ευρυσθέας τον αντικρίζει, τρομοκρατημένος, κρύβεται στο πιθάρι.Ο Ηρακλής, πιστός στην υπόσχεσή του προς τον Πλούτωνα, επιστρέφει τον Κέρβερο στον Άδη. Στη συνέχεια, ο Ευρυσθέας ζητά από τον Ηρακλή έναν τελευταίο άθλο.

Ο δωδέκατος και τελευταίος  άθλος για τον ήρωα ήταν να φέρει τα χρυσά μήλα από τον κήπο των Εσπερίδων. Στον δρόμο του, ο Ηρακλής συναντά πολλές περιπέτειες, αλλά η σημαντικότερη είναι η απελευθέρωση του Προμηθέα από τον βράχο. Αφού απελευθερώνει τον Προμηθέα, σκοτώνει τον αετό που τον βασάνιζε, λυτρώντας έτσι τον Τιτάνα.Ο Προμηθέας τον καθοδηγεί προς τον κήπο των Εσπερίδων και του συμβουλεύει να στείλει τον Άτλαντα για τα χρυσά μήλα.Ο Ηρακλής ακολουθεί τη συμβουλή και συναντά τον Άτλαντα. Ο Άτλαντας συμφωνεί να πάει για τα μήλα. Όταν επιστρέφει προς τον Ηρακλή, αρνείται να ξανασηκώσει το βάρος του ουρανού, δηλώνοντας πως θα παραδώσει τα μήλα ο ίδιος στον Ευρυσθέα. Ο Ηρακλής, ως απόδειξη της συμφωνίας, δηλώνει την ανάγκη να τοποθετήσει ένα μαξιλάρι στην πλάτη του  για να κρατήσει καλύτερα τον ουρανό. Κατά την στιγμή αυτή, με έξυπνη κίνηση, ρίχνει τον ουρανό πάνω στον Άτλαντα, αποσπώντας τα χρυσά μήλα και ελευθερώνοντας τον εαυτό του από την αιώνια καταδίκη. Με την ολοκλήρωση και του τελευταίου άθλου ο Ηρακλής είναι πλέον ελεύθερος.

Οι 12 άθλοι του Ηρακλή:

 

Αφού λοιπόν έχουμε γνωρίσει και μελετήσει του 12 άθλους του Ηρακλή, ήρθε η ώρα για λίγο παιχνίδι!! 

Βέβαια, μπορούμε να ακούσουμε και λίγη μουσική όσο παίζουμε! Μαθαίνοντας πάντα!