Δημοσιευμένο στις

Ψηφιακά Παιχνίδια στην Εκπαίδευση

Εισαγωγή:
Στην εποχή της ψηφιακής επανάστασης, η χρήση ψηφιακών παιχνιδιών στην εκπαίδευση έχει αναδείξει ένα νέο κεφάλαιο στη διαδικασία της μάθησης. Τα αδιαδραστικά και ψηφιακά παιχνίδια έχουν εισέλθει δυναμικά στον χώρο της εκπαίδευσης, προσφέροντας μια πρωτοποριακή και ενδιαφέρουσα εμπειρία για τους μαθητές.

 

Ο Prensky (2001) διακρίνει πέντε επίπεδα μάθησης στα ψηφιακά παιχνίδια:

  • επίπεδο 1: μαθαίνοντας το «πώς» (η εκμάθηση πώς να κάνει κάτι),
  • επίπεδο 2: μαθαίνοντας το «τι» (η εκμάθηση των κανόνων),
  • επίπεδο 3: μαθαίνοντας το «γιατί» (η στρατηγική του παιχνιδιού),
  • επίπεδο 4: μαθαίνοντας το «πού» (ο κόσμος του παιχνιδιού και οι αξίες που αντιπροσωπεύει)
  • επίπεδο 5:μαθαίνοντας το «πότε/εάν» (λήψη αποφάσεων με βάση το αποτέλεσμα και την ηθική)

Προκλήσεις και Τάσεις στην Ψηφιακή Εκπαίδευση:

1. Συνεχής Καινοτομία: Η ταχεία εξέλιξη της τεχνολογίας συνεπάγεται συνεχείς καινοτομίες στον τομέα των ψηφιακών παιχνιδιών, προσφέροντας νέες ευκαιρίες για την εκπαίδευση.

2. Υπέρβαση Συνηθισμένων Μοντέλων: Η ψηφιακή εκπαίδευση με χρήση παιχνιδιών βοηθά στην υπέρβαση παραδοσιακών μοντέλων διδασκαλίας, προσφέροντας πιο διασκεδαστικές και αποτελεσματικές μεθόδους μάθησης.

Η χρήση ψηφιακών παιχνιδιών στην εκπαίδευση αποτελεί μια διαδικασία που έχει εντυπωσιακά πλεονεκτήματα:

  1. Ενθαρρύνει την Ενασχόληση: Τα εκπαιδευτικά ψηφιακά παιχνίδια κινητοποιούν τους μαθητές, ενθαρρύνοντάς τους να εμπλακούν στη μάθηση με ενδιαφέρον και ενθουσιασμό.
  2. Προσαρμοσμένη Μάθηση: Τα παιχνίδια μπορούν να προσαρμοστούν στις ανάγκες και τις δεξιότητες του κάθε μαθητή, προσφέροντας εξατομικευμένη εκπαίδευση.
  3. Διασκεδαστική Μάθηση: Οι μαθητές μπορούν να αποκτήσουν γνώσεις μέσα από διασκεδαστικές δραστηριότητες, βελτιώνοντας την αντοχή τους στην μάθηση. Η βασική ιδέα πίσω από τα ψηφιακά παιχνίδια είναι να κάνουν τη μάθηση διασκεδαστική. Η αλληλεπίδραση και ο ανανεωμένος τρόπος παρουσίασης των πληροφοριών κάνουν τη διαδικασία εκπαίδευσης πιο ενδιαφέρουσα.
  4. Ανάπτυξη Δεξιοτήτων: Τα παιχνίδια βοηθούν στην ανάπτυξη δεξιοτήτων όπως η λογική, η συνεργασία και η προβληματιστική σκέψη, η επίλυση προβλημάτων και η δημιουργικότητα.
  5. Εξατομικευμένη Μάθηση: Οι διαδραστικοί αλγόριθμοι προσαρμόζουν το περιεχόμενο σύμφωνα με τις ανάγκες και την εξέλιξη του κάθε μαθητή, προσφέροντας εξατομικευμένη προσέγγιση.

Συμπέρασμα:
Τα ψηφιακά παιχνίδια ανοίγουν νέους δρόμους στο χώρο της εκπαίδευσης, μεταμορφώνοντας το μάθημα σε μια διασκεδαστική και δυναμική εμπειρία. Με τη συνεχή εξέλιξη της τεχνολογίας, αναμένουμε ότι ο ρόλος των ψηφιακών παιχνιδιών στην εκπαίδευση θα είναι ακόμα πιο κεντρικός, προσφέροντας στους μαθητές μια σύγχρονη και αποτελεσματική προσέγγιση στην απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων.

 

Παρακολούθησε το Διαδραστικό Βίντεο για τον σχεδιασμό εκπαιδευτικών και ψηφιακών παιχνιδιών:

 

 

Βιβλιογραφία:

  • Prensky, M. (2001). Digital Natives – Digital Immigrants, NCB University Press, Vol. 9, No 5
  • Παπαδάκης, Σ., Ορφανάκης, Β., & Καλογιαννάκης, Μ. (2015). Τα ψηφιακά παιχνίδια στην υπηρεσία της εκπαιδευτικής διαδικασίας. 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο ΙΑΚΕ–«Το σύγχρονο σχολείο μέσα από το πρίσμα των ανθρωπιστικών και κοινωνικών επιστημών: Από τη θεωρία στην καθημερινή πρακτική, 24-26.

Αφήστε μια απάντηση