- δρόμοι ταχύτητας (100μ. - 200μ. - 400μ.)
Οι δρόμοι ταχύτητας περιλαμβάνουν τα αγωνίσματα 100μ, 200μ, 400μ, για άνδρες και γυναίκες, 110 μ. και 400 μ. με εμπόδια για άνδρες και 100 μ. με εμπόδια για γυναίκες. Οι δρόμοι ταχύτητας θεωρούνται από τα εντυπωσιακότερα αγωνίσματα, καθώς η διάρκειά τους είναι πολύ σύντομη. O δρόμος των 100 μέτρων λέγεται και «αγώνας της μιας ανάσας» γιατί η απόσταση είναι τόσο μικρή που οι αθλητές και οι αθλήτριες πρέπει να καταβάλουν όλες τους τις δυνάμεις μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, δηλαδή «όσο κρατά μια ανάσα».
100 μέτρα
Είναι η μικρότερη απόσταση στα αγωνίσματα ταχύτητας. Η πρώτη φορά που διεξήχθη το αγώνισμα ήταν στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1896 στην Αθήνα για τους άνδρες και του 1928 στο Άμστερνταμ για τις γυναίκες. Κάθε αθλητής τρέχει στο δικό του διάδρομο. Το ολυμπιακό ρεκόρ για το αγώνισμα των ανδρών είναι 9.63 δευτ. και σημειώθηκε από τον Τζαμαϊκανό Γιουσέιν Μπόλτ το 2012 στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου. Το αντίστοιχο ρεκόρ για τις γυναίκες είναι 10.62 δευτ. και σημειώθηκε από την Αμερικανίδα Φλόρενς Γκρίφιθ-Τζόινερ στις 24 Σεπτεμβρίου 1988 στους Ολυμπιακούς αγώνες της Σεούλ και αποτελεί παγκόσμιο ρεκόρ.
200μέτρα Το αγώνισμα των 200 μέτρων είναι αντίστοιχο με τον αρχαίο στάδιο δρόμο (192μ.). Είναι μια κούρσα τόσο γρήγορη όσο και τα 100μ. και εντάχθηκε στους Ολυμπιακούς αγώνες το 1900 στο Παρίσι για τους άνδρες και το 1948 στο Λονδίνο για τις γυναίκες. Το ολυμπιακό ρεκόρ για τους άνδρες είναι 19.30 δευτ. και σημειώθηκε από τον Τζαμαϊκανό Γιουσέιν Μπόλτ στις 20 Αυγούστου 2008 κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου. Η συγκεκριμένη επίδοση αποτελεί παγκόσμιο ρεκόρ. Το αντίστοιχο ρεκόρ για τις γυναίκες είναι 21.34 δευτ. και σημειώθηκε από την Αμερικανίδα Φλόρενς Γκρίφιθ – Τζόινερ στις 29 Σεπτεμβρίου 1988 κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων της Σεούλ. Η ίδια επίδοση αποτελεί παγκόσμιο ρεκόρ μέχρι σήμερα.
400μέτρα Ο δρόμος των 400 μέτρων είναι αγώνας παρατεταμένης ταχύτητας. Είναι η κάλυψη της περιμέτρου του σταδίου και αντιστοιχεί στον αρχαίο δίαυλο δρόμο. Στους Ολυμπιακούς αγώνες εντάχθηκε από την πρώτη ολυμπιάδα το 1896 στην Αθήνα για τους άνδρες, ενώ για τις γυναίκες απο το 1964 στους ολυμπιακούς του Τόκιο. Το ολυμπιακό ρεκόρ για το αγώνισμα των ανδρών είναι 43.49 δευτ. και σημειώθηκε από τον Αμερικανό Μάικλ Τζόνσον την 29 Ιουλίου 1996 κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων της Ατλάντα. Το αντίστοιχο ρεκόρ για τις γυναίκες είναι 48.25 δευτ. και σημειώθηκε από την Γαλλίδα Μαρί - Ζοζέ Περέκ στις 29 Ιουλίου 1996 κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων της Ατλάντα.
- δρόμοι με εμπόδια (110μ. - 400μ. ανδρών & 100μ. - 400μ. γυναικών)
- δρόμοι μεσαίων αποστάσεων (800μ. - 1.500μ).
Στην κατηγορία των μεσαίων και μεγάλων αποστάσεων, ή δρόμων ημιαντοχής και αντοχής, ανήκουν τα 800 και 1.500 μ. (μεσαίες αποστάσεις). Τα 800μ. εντάχθηκαν στο Ολυμπιακό πρόγραμμα το 1896 (Αθήνα) για τους άνδρες και το 1964 (Τόκιο) για τις γυναίκες. Τα 1.500 μ. ξεκίνησαν το 1896 για τους άνδρες και το 1972 (Μόναχο) για τις γυναίκες.
- 3000 μέτρα με φυσικά εμπόδια (στίπλ)
Ο δρόμος των 3.000 μέτρων φυσικών εμποδίων είναι το μόνο αγώνισμα φυσικών εμποδίων στις μεγάλες διοργανώσεις στίβου. Είναι ο αγώνας δρόμου με εμποδία με τη μεγαλύτερη απόσταση και είναι γνωστότερος με την ονομασία 3.000 μέτρα στιπλ, που δημιουργήθηκε ως νεολογισμός από την αγγλική λέξη steeplechase, ονομασία ενός αντίστοιχου αγωνίσματος ιππικών αγώνων.
Ο αγώνας ανδρών στα 3.000 μέτρα στιπλ διεξάγεται στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες σε κάθε διοργάνωση από το 1920 και μετά, και στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα Στίβου από την έναρξή τους το 1983, ενώ ο αγώνας γυναικών διεξάγεται μόλις από το 2008 στους Ολυμπιακούς Αγώνες και από το 2005 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου. Σε κάθε περίπτωση, το αγώνισμα είναι αναγνωρισμένο από τη World Athletics.[1] Στις γυναίκες διεξαγόταν παλαιότερα στις μεγάλες διοργανώσεις ο αντίστοιχος απλός αγώνας δρόμου των 3.000 μέτρων, που σήμερα δεν γίνεται πλέον.
- δρόμοι μεγάλων αποστάσεων (5.000μ. - 10.000μ. - Μαραθώνιος: 42.195μ.)
- βάδην
Το βάδην αποτελεί αγώνισμα δρόμου μεγάλων αποστάσεων του κλασσικού αθλητισμού . Αν και δεν είναι τόσο δημοφιλές όσο άλλα παρεμφερή αγωνίσματα, τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να προσελκύει το ενδιαφέρον ολοένα και περισσότερων ανθρώπων, τόσο σε επίπεδο αθλητών, όσο και σε επίπεδο φιλάθλων. Οι αποστάσεις του αγωνίσματος ποικίλλουν και συνήθως κυμαίνονται από 3.000 μέτρα έως 100 χιλιόμετρα. Είναι αγώνας που γίνεται με τα πόδια, αλλά διαφέρει από το τρέξιμο στο γεγονός, ότι απαιτεί την εφαρμογή κάποιων κανόνων. Οι αγωνιζόμενοι θα πρέπει καθ' όλη την διάρκεια του αγώνα, να διατηρούν τουλάχιστον ένα πόδι σε επαφή με το έδαφος (δηλ. απαγορεύεται η αιώρηση του αθλητή), ενώ το γόνατο του προπορευόμενου ποδιού θα πρέπει να παραμένει αλύγιστο για καθορισμένο χρονικό διάστημα. Ως εκ τούτου, οι βαδιστές είναι απαραίτητο να αξιολογούνται διαρκώς από κριτές κατά μήκος της διαδρομής, ώστε να τηρούνται οι παραπάνω περιορισμοί, η παραβίαση των οποίων μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε αποκλεισμό. Οι αγώνες συνήθως λαμβάνουν χώρα είτε σε δρόμους (σε οριοθετημένη κλειστή διαδρομή), είτε στα ειδικά ταρτάν τρεξίματος των σταδίων, ενώ μπορεί να πραγματοποιηθούν τόσο σε ατομικό, όσο και σε ομαδικό επίπεδο.
- σκυταλοδρομίες (4χ100μ. και 4χ400μ.)
Οι σκυταλοδρομίες εντάχθηκαν στα ολυμπιακά αγωνίσματα στίβου στην Ολυμπιάδα του Λονδίνου το 1912. Τότε διεξήχθη μια σκυταλοδρομία 1600 μέτρων (200x200x400x800 μ.), η οποία δεν επαναλήφθηκε.
Από το 1912 στη Στοκχόλμη καθιερώθηκαν και συνεχίζονται μέχρι σήμερα οι σκυταλοδρομίες 4x100 και 4x400 μέτρων.
Το γυναικείο αγώνισμα των 4x100 διεξάγεται συνεχώς από το 1928, την πρώτη γυναικεία ολυμπιάδα στίβου του Άμστερνταμ. Τα 4x400 μπήκαν στις ολυμπιάδες το 1972 στο Μόναχο.