Ο Ενεστώτας και ο Μέλλοντας

Άλλη μια ομοιότητα των αρχαίων ελληνικών με τα νέα είναι ότι υπάρχουν παρόμοιοι χρόνοι στα ρήματα. Έτσι λοιπόν ο χρόνος που μας δείχνει το παρόν, δηλαδή ότι κάτι γίνεται τώρα είναι ο Ενεστώτας, ενώ ο χρόνος που μας δείχνει ότι κάτι θα γίνει είναι ο Μέλλοντας. Ο σχηματισμός τους έχει πολλά κοινά με όσα χρησιμοποιούμε και σήμερα.

Δείτε ένα παράδειγμα:

Όπως καταλαβαίνετε οι καταλήξεις στον σχηματισμό των χρόνων είναι ίδιες με μόνη μικρή διαφορά το α' και το γ' πληθυντικό πρόσωπο.

ΠΡΟΣΕΧΩ ΣΤΟΝ ΜΕΛΛΟΝΤΑ!

Ο σχηματισμός του Μέλλοντα είναι απλός, βάζουμε μόνο ένα σ πριν την κατάληξη! Αυτό όμως δεν συμβαίνει πάντα. όπως και στα νέα ελληνικά το σ μπορεί να μετατραπεί σε ξ ή ψ, ανάλογα το σύμφωνο που προηγείται:

αν ο χαρακτήρας, δηλαδή το τελευταίο φωνήεν πριν την κατάληξη είναι χειλικός δηλαδή  π, β, φ (ή πτ) τότε συνδυάζεται με το σ και μας δίνει ψ
τρέπ-ω - τρέπ + σ-ω - τρέψω

αν ο χαρακτήρας, δηλαδή το τελευταίο φωνήεν πριν την κατάληξη είναι ουρανικός δηλαδή  κ, γ, χ ( ή ττ, σσ) τότε συνδυάζεται με το σ και μας δίνει ξ
λέγ-ω - λέγ + σ-ω - λέξω

αν ο χαρακτήρας, δηλαδή το τελευταίο φωνήεν πριν την κατάληξη είναι οδοντικός δηλαδή  τ, δ, θ, ζ τότε αυτό φεύγει και μας μένει μόνο το σ
πείθ-ω - πείθ + σ-ω - πείσω

Ας κάνουμε ενα κουίζ να δούμε τι μάθαμε! 

Ανοίξτε τον σύνδεσμο που ακολουθεί, βάζετε το όνομά σας και ξεκινάτε

https://quizizz.com/join?gc=99020642

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *